Koło Kolorów Goethego Montessori

Koło Kolorów Goethego Montessori

 Nauka  rozmieszczania w zabawny sposób promują wyczucie kolorów i kształtów, myślenie przestrzenne i zdolności motoryczne. 

Zawsze pojawiają się nowe wariacje, wyobraźnia nie ma ograniczeń: od 3 lat.

Zawartość: 24 części drewniane, olejowane/lakierowane. Wymiary: wysokość 2 cm, stelaż Ø 30 cm

W Teorii kolorów poeta polemizuje z wieloma stwierdzeniami Newtona. Panowie są niezgodni już w kwestii powstawania kolorów – Goethe uważa za wielką bzdurę pogląd, że światło białe tworzy się z połączenia wszystkich innych kolorów. Jak biel mogłaby zawierać w sobie barwy ciemniejsze od siebie? – pyta. Jest to zwykłe nieporozumienie – podczas gdy Newton ma na myśli addytywne mieszanie świateł barwnych, Goethe myśli o subtraktywnym mieszaniu barwników na palecie. Są to oczywiście dwie zupełnie różne rzeczy.

W kontekście farb i wystroju wnętrz bardziej interesuje nas jednak kwestia oddziaływania kolorów na nasze samopoczucie. I w tym punkcie Goethe nie zgadzał się z Newtonem. Podczas gdy ten drugi uważał, że oddziaływanie to jest czysto subiektywne i różni ludzie inaczej odbierają pewne kolory, Goethe upierał się, że określone barwy wpływają na naszą psychikę w ściśle określony, jednakowy u każdego sposób. Przykład? Wystarczy spojrzeć przez żółte szkło na szare miasto w pochmurny dzień. Zdaniem Goethego każdy z nas czuje się wówczas podobnie – ciepła żółć czyni wszystko bardziej pogodnym, uspokaja i podnosi na duchu.

Przekonanie, że są pewne uniwersalne reakcje na określone kolory, czyni Goethego pionierem i jednym z ojców psychologii koloru. Jego dzieło (mimo że zawarte w nim teorie bywały krytykowane a sam utwór zna dziś zaledwie garstka czytelników) sprawiło, że ludzie zaczęli się zastanawiać czym jest dla nich kolor i w dużej mierze ugruntowało nasze dzisiejsze postrzeganie barw.